Μερική απογοήτευση καθώς δε μπορούσα να βρεθώ εκεί πριν το Σάββατο το πρωί και θα έχανα την ευκαιρία να συμμετέχω στο τρύγο που γίνεται μια φορά το χρόνο.
Ο Βίγλης έχει τις μέλισσες στο φαράγγι του Μότη ένα παραφάραγγο της Σαμαριάς και συνεχίζει μία παράδοση μελισσοκόμων που κρατάει για πάνω από δύο γενιές, η διαδικασία του νυχτερινού τρύγου σε ένα τέτοιο μέρος με παρέα φίλων είναι πάντα πρόκληση
Και πάλι όμως προλάβαινα να παρακολουθήσω τη διαδικασία μεταφοράς του μελιού προς τον οικισμό της Σαμαριάς και επιπλέον θα είχα την ευκαιρία να περπατήσω το υπόλοιπο ΣΚ κάποια διαδρομή μέσα στο δρυμό της Σαμαριάς, καθόλου άσχημα.
Σάββατο πρωί ακολουθώντας της οδηγίες μέσω sms που είχα λάβει και μετά 2 ώρες πεζοπορία από το ξυλόσκαλο είδα μπροστά μου να αιωρούνται δυο τενεκέδες σε ένα συρματόσχοινο, είχα φτάσει.
Μέχρι το μεσημεράκι με τη συμμετοχή όλων τα μουλάρια είχαν φορτωθεί και είχαν πάρει το δρόμο για την Αγία Ρουμέλη. Ακολουθήσαμε τη πορεία τους μέχρι τη διακλάδωση με το Μιτατούλι όπου εγώ και ο Βασίλης αρχίσαμε να ανηφορίζουμε.
Για συνέχεια αποφασίσαμε να κάνουμε τη Βαθιά Σέλη και να φτάσουμε Αγιά Ρουμέλη περπατώντας τη κόψη της Ανατολικής πλαγιάς του φαραγγιού της Σαμαριάς τη Κατσίγιαννη μύτη.
Η επιλογή αποδείχθηκε εξαιρετική αφού όλη η διαδρομή εκτυλίσσεται σε περιοχή εντελώς παρθένα όπου η φύση κάνει τη δουλειά της ανεμπόδιστα καθώς η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και η ορειβατική είναι ελάχιστη ως μηδενική.
Η συνολική διάρκεια περπατήματος της διαδρομής είναι περίπου 13 ώρες με αφετηρία από τον από τον οικισμό της Σαμαριάς.
Το κύριο χαρακτηριστικό που πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν του είναι πως ξεκινώντας από τον οικισμό Σαμαριάς (350μ υψομ) προς Βαθιά Σέλη της οποίας το διάσελο βρίσκεται στα (1660μ υψομ.) έχει μπροστά του 1300 μέτρα υψομετρικής διαφοράς το οποία έχουν πολλή μεγάλη κλίση και είναι αρκετά απαιτητική.
Επίσης κάτι που πρέπει να γνωρίζει κανείς είναι πως για την ολοκλήρωση της διαδρομής είναι απαραίτητη η προσπέραση 5-6 σημείων αρκετά εκτεθειμένων.
Το μελίσσι βρίσκεται στο Φαράγγι του Μότη, αλλά 50 μέτρα ψηλότερα από τη κοίτη του, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται συρματόσχοινο για τις μεταφορές.
Τα μουλάρια που είχαν έρθει από το Καράνου για τη μεταφορά περιμένουν "απρόθυμα" τη φόρτωση.
Στο φαράγγι του Μότη, διακρίνονται στο βάθος οι Πάχνες.
Η αρχή του ρέματος που περνάει από το Μιτατούλι και καταλήγει στη Βαθιά Σέλη.
Όλη η διαδρομή προς το διάσελο της Σέλης γίνεται μέσα σε παρθένο πευκόδασος.
Η κλίση της διαδρομής είναι πολύ μεγάλη σε συνδυασμό με τη δύσκολη μορφολογία του εδάφους κάνουν την ανάβαση πολύ ιδιαίτερη αλλά και κουραστική.
Οι Πύργοι της Σαμαριάς λίγο χαμηλότερα απο τη Κορυφή Αυλημονάκου .
Διακρίνεται η κορυφή Αλατζόπετρα.
Διανυκτέρευση στο διάσελο στης Βαθείας Σέλης.
Στην Αλατζόπετρα λίγο πριν πιάσουμε τη κόψη.
Η Κατσίγιαννη μύτη ήταν μια πραγματική έκπληξη. Μία κόψη της οποίας το πλάτος σε πολλά σημεία δε ξεπερνάει τα 2 με 3 μέτρα και προσφέρει καταπληκτική θέα τόσο ανατολικά προς το φαράγγι του Ελυγιά και τις ψηλές κορφές των Λευκών Ορέων όσο και δυτικά στο φαράγγι της Σαμαριάς και τις ανατολικές πλαγιές του Βολακιά.
Περιμένοντας τους τράγους..
Η κορυφη Ζαρανοκεφάλα.
Όρνιο ή Σκάρα πάνω από τον Ελυγιά
Η περιοχή Αγγελόκαμποι..
Στη φιλόξενη ταβέρνα του Στέλιου Γεωργεδάκη τις "Πάχνες" στην Αγία Ρουμέλη είναι το τέρμα πολλών διαδρομών και η αρχή νέων .
Γενική άποψη της περιοχής
1 σχόλιο:
ολα τα λεφτα το δε μελι απαιχτο!!!
Δημοσίευση σχολίου