Φαράγγι Αγίου Λουκά, Καλλιθέα, Κόρινθος - Canyon Agios Loukas, Kallithea, Korinhtos, Greece

Το φαράγγι του Αγίου Λουκά βρίσκεται στο νομό Κορίνθου λίγο πριν το Χωριό της Καλλιθέας. Πρόκειται για ένα πανέμορφο τεχνικό φαράγγι με παροχή νερού όλο το χρόνο.
Το φαράγγι αποτελείται από δύο τμήματα. Το πρώτο τμήμα ξεκινάει από τη δεξαμενή που υπάρχει λίγο πριν το χωριό Καλλιθέα έχει μήκος περίπου 1,5 χιλιόμετρο και περιλαμβάνει 5 μικρές καταβάσεις ως το άνοιγμα που υπάρχει λίγο κάτω από την εκκλησία του Αγίου Λουκά.
Εκεί αρχίζει το δεύτερο και πιο ενδιαφέρον τμήμα το οποίο έχει μήκος περίπου 800 μέτρα τα οποία είναι αρκετά για να δώσουν 21 τεχνικές καταβάσεις , πολλά jump και 2 τσουλήθρες.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση από Αθήνα (2,5 ώρες) και το πολύ νερό σχεδόν όλο το χρόνο το έχουν κάνει να είναι από τα πιο επισκέψιμα φαράγγια.
Κάποιες από τις καταβάσεις είναι ιδιαίτερα τεχνικές για το λόγο αυτό σύλλογοι το επιλέγουν για εκπαίδευση.
Το φαράγγι ασφαλίστηκε το 2005 από το ΦΟΣ και από τότε έχει βελτιωθεί σε κάποια σημεία που η κατάβαση είναι προβληματική όταν υπάρχει πολύ νερό.

Επισκεφθήκαμε το φαράγγι στις 3 Οκτωβρίου παρέα με τους Jacques Cohen την Catherine Errard τον Boustourou τον Ivan Perret το Θωμά Δίτσα και το Βασίλη Βάγια.



Η αρχή του δεύτερου τμήματος όπως φαίνεται λίγο κάτω από την εκκλησία του Αγίου Λουκά.


Αρχές Οκτωβρίου.. ίσως το λιγότερο νερό όλου του χρόνου.( φώτο: Ivan Perret)


Οι καταβάσεις είναι σχεδόν συνεχόμενες το περπάτημα ελάχιστο στο δεύτερο τμήμα.


Φώτο: Ivan Perret.


Κάποιες καταβάσεις έχουν δύο επιλογές για ρελέ. (Φώτο Ivan Perret)





Πολλά σημεία για άλματα.





Φωτο. Ivan Perret.


Στο αυλάκι που έχει δημιουργηθεί για την άρδευση των αμπελώνων είναι το τέλος του φαραγγιού.


Οικογενειακή Φώτο.



Το φαράγγι του Αγίου Λουκά έχει συνολικό μήκος 2,3 χιλιόμετρα και υψομετρική διαφορά 350 μέτρα.

Έχει στο σύνολό του 26 τεχνικές καταβάσεις 5 στο πρώτο τμήμα( η μεγαλύτερη 7 μέτρα) και 21 στο δεύτερο ( η μεγαλύτερη 20 μέτρα) και χρειάζεται συνολικά 5 ώρες για τη διάσχιση του στο σύνολο από ομάδα 4 ατόμων.
Το δεύτερο τμήμα χρειάζεται 3,5 ώρες.

Για την έξοδο ακολουθούμε το χωματόδρομο από το χωριό Σκουπαίικα προς το χωριό Καλλιθέα και αφήνουμε το αυτοκίνητο σε διασταύρωση με μικρό χωματόδρομο (38 05 55 Ν, 22 28.11 Ε).

Για την είσοδο του δεύτερου τμήματος συνεχίζουμε το χωματόδρομο ως το εκκλησάκι του Αγίου Λουκά από όπου ακολουθουμε μονοπατι προς τη κοίτη για περίπου 10 λεπτά.

Για την Είσοδο του Πρώτου τμήματος συνεχίζουμε ως το χωριό Καλλιθέα, λίγο πριν σταματάμε σε δεξαμενή και ακολουθούμε μονοπάτι με κούκους.

Περισσότερα για το φαράγγι από το φόρουμ της ΣΟΕ εδώ .

Άρθρο του Νίκου Πασπαλιάρη στο Speleonews εδώ .

Επίσης Αρθρο του Δ. Καραγιάννη και Ν. Πασπαλιάρη στο περιοδικό Ανεβαίνοντας τευχ 38. σελ. 76-77.

Η γαλλική άποψη για το φαράγγι εδώ.


Γενική άποψη της περιοχής:

Φαράγγι Φόνισσας, Κάτω λουτρό, Κόρινθος - Canyon Fonissa ,Kato Loutro, Korinthos, Greece

Το φαράγγι της φόνισσας βρίσκεται δίπλα στο χωριό Κάτω Λουτρό του νομού Κορίνθου πολύ κοντά στο Ξυλόκαστρο. Πρόκειται για ένα μικρό αλλά πολύ ιδιαίτερο και επιβλητικό φαράγγι.
Το φαράγγι σχηματίζεται όταν το ποτάμι που ξεκινάει από τη Κορφιώτισσα διακόπτεται από ένα μεγάλο ασβεστολιθικό λόφο για περίπου 1,5 χιλιόμετρο πριν καταλήξει στο κορινθιακό.
Τα τοιχώματα του είναι πολύ στενά και δημιουργούν δύο πολύ μεγάλα σκοτεινά σημεία όπου το φαράγγι έχει τα χαρακτηριστικά σπηλαίου δίνοντας στη διάσχιση ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Το φαράγγι ασφαλίστηκε το 1984 από τους Σπύρο Αποστολόπουλο και Άρη θεοδωρόπουλο και έκτοτε η ασφάλισή του έχει ανανεωθεί αρκετές φορές από πολλές ομάδες αφού δέχεται συχνά επισκέψεις.

Επισκεφθήκαμε το φαράγγι στις 2 Οκτωβρίου παρέα με τους Jacques Cohen την Catherine Errard τον Boustourou τον Ivan Perret το Θωμά Δίτσα και το Βασίλη Βάγια.



Το χωριό Κάτω Λουτρό όπως φαίνεται από το δρόμο για Κορφιώτισσα. (φώτο.Ivan Perret.)


Το φαράγγι όπως φαίνεται από το δρόμο για την είσοδο.


Το φαράγγι έχει νερό τους μήνες της άνοιξης.


Λίγο μετά την είσοδο συναντάμε το πρώτο σκοτεινό τμήμα της Φόνισσας, για περίπου 800 μέτρα το φως είναι λιγοστό.


Λίγα τα ανοιχτά σημεία.





Το φαράγγι έχει 5 τεχνικές καταβάσεις, η μεγαλύτερη στα 18μ





Το δεύτερο σκοτεινό τμήμα έχει 4 καταβάσεις. (φώτο. Ivan Perret)


...


Λίγο πριν την έξοδο συναντάμε ξανά το φως.



Η Φόνισσα έχει 5 τεχνικές καταβάσεις, υψομ διαφορα 250μ και 1,5 χλμ μήκος.

Για τη διάσχισή της από μία ομάδα 4 ατόμων χρειάζονται περίπου 3 ώρες

Για την είσοδο ακολουθούμε το δρόμο από Κάτω Λουτρό προς Κορφιώτισσα. Λίγο πριν τη Κορφιώτισσα στρίβουμε αριστερά σε χαρακτηριστικό χωματόδρομο που κατηφορίζει προς το ρέμα. Σε όλες τις διασταυρώσει στρίβουμε με κατεύθυνση προς τη κεραία του απέναντι λόφου. Ο χωματόδρομος σταματάει στο ρέμα μπροστά στην είσοδο. 38 04 10.10 Ν 22 33 14.16Ε.

Από το φράγμα που βρίσκεται λίγο μετά την έξοδο{ 38 05 17.2Ν 22 33 21.85} ακολουθούμε το χωματόδρομο που μας οδηγεί στο Κάτω Λουτρό.

Περισσότερα για τη Φόνισσα στο περιοδικό Speleonews τεύχος 12 Ιανουάριος 2006. Άρθρο του Νίκου Χαρίτου από όπου και οι δημοσιεύσεις που έχουν γίνει για το φαράγγι.

Περιοδικό 'Κορφές' τεύχος 88/1991
Περιοδικό 'Κορφές' τεύχος 124/1997
Περιοδικό ' No Limits ' τεύχος 9/1998
Περιοδικό 'Φυσιολατρικοί Ορίζοντες' τεύχος 240/2004
Περιοδικό 'Φυσιολατρικοί Ορίζοντες' τεύχος 242/2005

Η γαλλική άποψη για το φαράγγι εδώ.

Γενική άποψη της περιοχής:

Βαθιά Σέλη - Κατσίγιαννη Μύτη, Λευκά Όρη - Vathia Seli - Katsigianni miti, lefka Ori, Crete, Greece

Η πληροφόρηση από το Βασίλη ήταν πως το ραντεβού για το μελίσσι του Βίγλη ήταν Παρασκευή μεσημέρι στο ξυλόσκαλο, ο τρύγος θα ξεκινούσε το βράδυ.

Μερική απογοήτευση καθώς δε μπορούσα να βρεθώ εκεί πριν το Σάββατο το πρωί και θα έχανα την ευκαιρία να συμμετέχω στο τρύγο που γίνεται μια φορά το χρόνο.
Ο Βίγλης έχει τις μέλισσες στο φαράγγι του Μότη ένα παραφάραγγο της Σαμαριάς και συνεχίζει μία παράδοση μελισσοκόμων που κρατάει για πάνω από δύο γενιές, η διαδικασία του νυχτερινού τρύγου σε ένα τέτοιο μέρος με παρέα φίλων είναι πάντα πρόκληση

Και πάλι όμως προλάβαινα να παρακολουθήσω τη διαδικασία μεταφοράς του μελιού προς τον οικισμό της Σαμαριάς και επιπλέον θα είχα την ευκαιρία να περπατήσω το υπόλοιπο ΣΚ κάποια διαδρομή μέσα στο δρυμό της Σαμαριάς, καθόλου άσχημα.

Σάββατο πρωί ακολουθώντας της οδηγίες μέσω sms που είχα λάβει και μετά 2 ώρες πεζοπορία από το ξυλόσκαλο είδα μπροστά μου να αιωρούνται δυο τενεκέδες σε ένα συρματόσχοινο, είχα φτάσει.

Μέχρι το μεσημεράκι με τη συμμετοχή όλων τα μουλάρια είχαν φορτωθεί και είχαν πάρει το δρόμο για την Αγία Ρουμέλη. Ακολουθήσαμε τη πορεία τους μέχρι τη διακλάδωση με το Μιτατούλι όπου εγώ και ο Βασίλης αρχίσαμε να ανηφορίζουμε.

Για συνέχεια αποφασίσαμε να κάνουμε τη Βαθιά Σέλη και να φτάσουμε Αγιά Ρουμέλη περπατώντας τη κόψη της Ανατολικής πλαγιάς του φαραγγιού της Σαμαριάς τη Κατσίγιαννη μύτη.

Η επιλογή αποδείχθηκε εξαιρετική αφού όλη η διαδρομή εκτυλίσσεται σε περιοχή εντελώς παρθένα όπου η φύση κάνει τη δουλειά της ανεμπόδιστα καθώς η ανθρώπινη παρουσία ακόμη και η ορειβατική είναι ελάχιστη ως μηδενική.

Η συνολική διάρκεια περπατήματος της διαδρομής είναι περίπου 13 ώρες με αφετηρία από τον από τον οικισμό της Σαμαριάς.

Το κύριο χαρακτηριστικό που πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν του είναι πως ξεκινώντας από τον οικισμό Σαμαριάς (350μ υψομ) προς Βαθιά Σέλη της οποίας το διάσελο βρίσκεται στα (1660μ υψομ.) έχει μπροστά του 1300 μέτρα υψομετρικής διαφοράς το οποία έχουν πολλή μεγάλη κλίση και είναι αρκετά απαιτητική.

Επίσης κάτι που πρέπει να γνωρίζει κανείς είναι πως για την ολοκλήρωση της διαδρομής είναι απαραίτητη η προσπέραση 5-6 σημείων αρκετά εκτεθειμένων.



Το μελίσσι βρίσκεται στο Φαράγγι του Μότη, αλλά 50 μέτρα ψηλότερα από τη κοίτη του, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται συρματόσχοινο για τις μεταφορές.


Τα μουλάρια που είχαν έρθει από το Καράνου για τη μεταφορά περιμένουν "απρόθυμα" τη φόρτωση.


Στο φαράγγι του Μότη, διακρίνονται στο βάθος οι Πάχνες.


Η αρχή του ρέματος που περνάει από το Μιτατούλι και καταλήγει στη Βαθιά Σέλη.


Όλη η διαδρομή προς το διάσελο της Σέλης γίνεται μέσα σε παρθένο πευκόδασος.


Η κλίση της διαδρομής είναι πολύ μεγάλη σε συνδυασμό με τη δύσκολη μορφολογία του εδάφους κάνουν την ανάβαση πολύ ιδιαίτερη αλλά και κουραστική.


Οι Πύργοι της Σαμαριάς λίγο χαμηλότερα απο τη Κορυφή Αυλημονάκου .


Διακρίνεται η κορυφή Αλατζόπετρα.


Διανυκτέρευση στο διάσελο στης Βαθείας Σέλης.



Στην Αλατζόπετρα λίγο πριν πιάσουμε τη κόψη.



Η Κατσίγιαννη μύτη ήταν μια πραγματική έκπληξη. Μία κόψη της οποίας το πλάτος σε πολλά σημεία δε ξεπερνάει τα 2 με 3 μέτρα και προσφέρει καταπληκτική θέα τόσο ανατολικά προς το φαράγγι του Ελυγιά και τις ψηλές κορφές των Λευκών Ορέων όσο και δυτικά στο φαράγγι της Σαμαριάς και τις ανατολικές πλαγιές του Βολακιά.


Περιμένοντας τους τράγους..





Η κορυφη Ζαρανοκεφάλα.


Όρνιο ή Σκάρα πάνω από τον Ελυγιά


Η περιοχή Αγγελόκαμποι..


Στη φιλόξενη ταβέρνα του Στέλιου Γεωργεδάκη τις "Πάχνες" στην Αγία Ρουμέλη είναι το τέρμα πολλών διαδρομών και η αρχή νέων .


Γενική άποψη της περιοχής

Ξυλόσκαλο - Κουρουπιτό - Ακονιζά - Σούγια, Λευκά Όρη , Xiloskalo - Kouroupito - Akoniza - Sougia, Mnt Lefka Ori, Crete, Greece

Στις 5 Ιουνίου βρεθήκαμε με τοn Βαγγέλη Μιχελάκη, τον Simon Stutz και τον Βασίλη Βάγια στα Λευκά Όρη.

Είχαμε σχεδιάσει να περπατήσουμε μία διαδρομή με αφετηρία το Ξυλόσκαλο και τελικό προορισμό τη Σούγια. Θα περπατούσαμε τη δυτική πλευρά του φαραγγιού της Τρυπητής ως τον Προφήτη Ηλία και από εκεί θα ακολουθούσαμε το παραλιακό τμήμα του Ε4 ως τη Σούγια.

Ο Βασίλης ήταν ο μόνος που είχε κάνει τη διαδρομή και αρκετά συχνά ανέφερε τοποθεσίες που μου ακούγονταν "εξωτικές" όπως Ακονιζά ή Ανθοδέσμες συμπληρώνοντας επιτακτικά πως έπρεπε οπωσδήποτε να την περπατήσουμε.
Όταν ο Simon μας ενημέρωσε πως αρχές Ιουνίου θα ήταν Κρήτη και ήθελε να περπατήσουμε παρέα κάποια διαδρομή δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να αποφασίσουμε ποια θα ήταν αυτή.

Η διαδρομή αν και διαρκεί αρκετές ώρες (10-12) και έχει κάποιες απαιτήσεις σε αντοχή, σε αποζημιώνει με το παραπάνω καθώς είναι εξαιρετικής ομορφιάς δικαιώνοντας πλήρως τις προσδοκίες που μου είχαν δημιουργήσει οι περιγραφές του Βασίλη.

Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής περπατάς μέσα σε παρθένο έδαφος με πλούσια βλάστηση και έχεις πανοραμική θέα των νοτιοδυτικών κορυφών, νοιώθοντας προνομιούχος που μπορείς και απολαμβάνεις τέτοιου είδους ανόθευτη ομορφιά.



Ο εθνικός δρυμός της Σαμαριάς και οι Πάχνες όπως φαίνονται λίγο πάνω από το Ξυλόσκαλο.


Προχωρώντας για Λινοσέλι.


Λίγο χαμηλότερα από το διάσελο του Γκίγκιλου στο σημείο που συνεχίζουμε δυτικά προς το μιτάτο στο Κουρουπιτό.



Η δυτική πλευρά του φαραγγιού της Τρυπιτής είναι κατάφυτη.


Το μιτάτο στο Κουρουπιτό.





Πανοραμική φώτο λίγο μετά το Κουρουπιτό. Διακρίνονται το διάσελο του Γκίγκιλου, ο Γκίγκιλος, ο Βολακιάς, η Ψηρίστρα, το σέλι της κοκινάβαρης και η ανατολική πλευρά του φαραγγιού της Τρυπιτής με τη Κατσαρομούρα.



Κατηφορίζοντας προς τις Ανθοδέσμες.


Ανθοδέσμες.



Μετά τις Ανθοδέσμες το τερέν αλλάζει και αρκετές σάρες κάνουν την εμφάνισή τους. Από το σημείο αυτό και έπειτα ως και το Προφήτη Ηλία η διαδρομή είναι αρκετά απαιτητική.



Η πηγή της Ακονιζάς. Το μόνο σημείο της διαδρομής που έχει νερό. Αξίζει να προσέξει κανείς το μηχανισμό που υπάρχει στη μεταλική πόρτα και της επιτρέπει να κλείνει από απόσταση.


Το φυτό Ακονιζά από όπου πήρε το όνομα και η πηγή. φώτο:Simon Stutz


Η κορυφή Τούμπα, αμέσως μετά τη πηγή στην Ακονιζά.





Μετά τη Τούμπα ακολουθεί το πέρασμα από τους καθρέπτες που βρίσκονται κάτω από τα Αγριμοχώραφα.

Προχωρώντας προς Προφήτη Ηλία, κάτω από τα Αγριμοχώραφα υπάρχουν δύο εκτεθειμένα σημεία.

Το παλιό κάστρο Βουκελάσι στο σημείο που συναντάμε το Ε4 προς Σούγια.

Η έξοδος του φαραγγιού Φάντασμα λίγο μετά τον Προφήτη Ηλία προς Σούγια.

Κολατσιό στο Κουρουπιτό.

Γενική άποψη της περιοχής: